داشتم یه نگاهی به مجلات گذشته ام می کردم ، یک دفعه به یک مطلب جالبی برخورد کردم !

چند روزی است که از تاریخ شهادت ایشان گذشته است ، ولی نوشتنش بهتر از این است که ننویسم!

خوب، دیگه مطلب را بخوانید :

نام : مجاهد شهید حضرت آیت الله محمد رضا سعیدی

تاریخ تولد : 2 اردیبهشت ماه 1308

 تاریخ شهادت :  20 خرداد ماه 1349 ، زیر شکنجه شیدید رژیم منحوس پهلوی

فعالیت های شهید : مبارزه با رژیم پهلوی از طریق سخنرانی

- تفسیر قرآن در مسجد و هیئت های هفتگی

- تشکیل کلاس معارف برای جوانان

-  ساختن کتابخانه در کنار مسجد

- تلاش برای ازدواج دختران و پسران و سر و سامان دادن آن ها .

تألیفات شهید :

 اتحاد در اسلام ، آزادی زن ، آیا دین سبب عقب ماندگی است ؟ ، کار در اسلام ، رساله امر به معروف و نهی از منکر ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی (ره)، تقریرات درس امام خمینی (ره) ، نقد و برسی و حاشیه نویسی بسیاری از کتب سیاسی  که متأسفانه بسیاری از آن ها به غارت ساواک رفت

وصیت نامه ی شهید خطاب به فرزند : آیات 153، 154 و 155 سوره بقره را بخوان

پیام شهید :

 به خدا قسم اگر مرا بکشید و خونم را بر زمین بریزید، در هر قطره خونم نام مقدس خمینی را خواهید یافت.

پیام امام خمینی (ره):

 من قتل فجیع این سید بزرگوار و عالم فداکار را که برای حفظ مصالح مسلمین و خدمت به اسلام جان خود را از دست داد به ملت اسلام عموما و خصوصا به ملت ایران تعزیت می دهم و از خداوند معال رفع شر دستگاه جبار و عمال کثیف استعمار را مسئلت می نمایم.

روح الله الخمینی الموسوی / جمادی الثانی 1390

 نوشته شده توسط محمد امیر حمیدی فر در جمعه 87/3/24 و ساعت 12:29 عصر | نظرات دیگران()

بِسْمِ ‏الله الرََّّحْمنِ الرََّّحیمِ

انالله وانّاالیه راجعون

شهادت انسان‏ساز سردار پرافتخار اسلام، و مجاهد بیدار و متعهد راه تعالی و پیوستن به «ملاء اعلی»، دکتر مصطفی چمران را به پیشگاه ولی‏عصر ارواحنا فداه تسلیت و تبریک عرض می‏کنم. تسلیت از آنرو، که ملت شهیدپرور ما سربازی را از دست داد، که در جبهه‏های نبرد با باطل، چه در لبنان و چه در ایران، حماسه می‏آفرید و سرلوحه مرام او اسلام عزیز و پبروزی حق بر باطل بود. او جنگجویی پرهیزگار و معلمی متعهد بود، که کشور اسلامی ما به او و امثال او احتیاج مبرم داشت و تبریک از آنرو که اسلام بزرگ چنین فرزندانی تقدیم ملت‏ها و توده ‏های مستضعف می‏کند و سردارانی همچون او در دامن تربیت خود پرورش می‏دهد. مگر چنین نیست که زندگی عقیده و جهاد در راه آن است؟

چمران عزیز با عقیده پاک خالص غیروابسته به دستجات و گروه‏های سیاسی، و عقیده به هدف بزرگ الهی، جهاد را در راه آن از آغاز زندگی شروع و به آن ختم کرد. او در حیات، با نور معرفت و پیوستگی به خدا قدم نهاد و در راه آن به جهاد برخاست و جان خود را نثار کرد. او با سرافرازی زیست، و با سرافرازی شهید شد و به حق رسید.

هنر آن است که بی‏هیاهوهای سیاسی، و «خودنمایی»های شیطانی، برای خدا به جهاد برخیزد و خود را فدای هدف کند نه هوی، و این هنر مردان خداست. او در پیشگاه خدای بزرگ با آبرو رفت. روانش شاد و یادش بخیر.

و اما ما می‏توانیم چنین هنری داشته باشیم، با خداست که دستمان را بگیرد و از ظلمات جهالت و نفسانیت برهاند.

من این ضایعه را به ملت شریف ایران و لبنان، بلکه به ملت‏های مسلمان و قوای مسلح و رزمندگان در راه حق، و به خاندان و برادر محترم این مجاهد عزیز، تسلیت عرض می‏کنم. و از خداوند تعالی رحمت برای او، و صبر و اجر برای بازماندگان محترمش خواهانم.

اول تیرماه شصت

روح ‏الله ‏الموسوی‏ الخمینی

 نوشته شده توسط محمد امیر حمیدی فر در سه شنبه 87/3/21 و ساعت 10:38 صبح | نظرات دیگران()

و اینگونه عاشقانه پر می کشند تا خدا

حسین وار شهید شدن مبارکت باشد حاج همت!

 نوشته شده توسط محمد امیر حمیدی فر در دوشنبه 87/3/20 و ساعت 7:10 عصر | نظرات دیگران()

پوتین ها

زنگ می زنند. مادر به دلشوره می افتد. جسته گریخته دستگیرش شده است که شهید را می آورند. در این هفت سال، کار هر روزش بود، روی پله می نشست، چشم به در می دوخت و به هر صدایی دل می بست.
- بریم شناسایی!
می رویم، مادر می گرید. بال چارقدش در گودی چشم می نشیند و اشک می نوشد. آمده بود با پلاستیک لباس. پوتین ها را بیرون کشید، نگاهشان کرد. آنها را جفت کرد و گذاشت کنار بالش اش، مادر چای آورد. لبش به استکان بود و چشمش به پوتین ها، قلم قرمز مرتضی را برداشت. با دقت اسمش را روی زبانه پوتین ها نوشت. پر رنگشان کرد. پوتین ها برق می زدند.
- چایی ات سرد شد مادر!
نگاهش را از پوتین ها گرفت و به سرخی داغ استکان انداخت. پوتین ها روبرویش ایستاده بودند. چقدر برایشان دویده بود! از فردا باید پا به پایش بدوند، پشت کیسه های شنی بنشینند و بر شانه های خاکریز، رج رج، علامت بگذارند.
- توی جبهه هم واکس شان می زنم!
رسیده ای، نم چشمانت را می گیری، در را باز می کند. پیش رویت، جعبه ای در پرچم پیچیده شده است. بازش می کنند. انباشته از سفیدی. می نشینی، کفن را باز می کنی.
استخوان، سر، کتف، بازو، پا، قفس مرغ بی قرار روح...
- پوتین ها!
پوتین ها خاک گرفته، اما بندها همچنان محکم. کمرت؛ طاقت ندارد، کمرخم می روی آن طرف، زبانه پوتین ها را بیرون می کشی
- اسمش !اسمش روی زبانه پوتین هاست...
* سید محمد عبداللهیان*

روزنامه قدس

 نوشته شده توسط محمد امیر حمیدی فر در جمعه 87/3/17 و ساعت 1:10 عصر | نظرات دیگران()