شب زیارتی آقا امام حسین (ع) ...
قسمت دوم
عاشورا، مشعل جاوید
حرکت عاشورا یک حرکت قرآنی (انقلابی) است،حرکتی که فرزند متقی و رشید و آگاه پیامبر(ص) در زاه زنده کردن قرآن و فعال ساختن ارزش های فراموش شده ی اسلام ،آن را پدید آورد
این حرکت نخست با در خواست فراوان و اصرار آمیز جمع بسیاری از مسلمانان ، و برخی از مبارزان آگاه و متعد و باسابقه آغاز گشت ،و پس از حوادثی که پیش آمد ، و یعد از تذکرهای بسیار و سخنرانی های بسیار در جهت بیدار کردن سپاه اموی کوفه و شام ، و نپذیرفتن آنان سخن حق و عدل را ، کار به درگیری و جنگ کشید.و در این هنگام امام حسین (ع) و یاران او ، با کمال شهامت ، آزادگی ، استقامت و ایثار در دفاعی مقدس از مرزهای دین توحید و عدل ، با ایمانی ژرف و حماسه آفرینیهایی شگرف ، به آستان شهادت سر نهادند ، ودر راه بقای دین خدا جان دادند و تجلی آیین محمدی را جاودان ساختند.
بدین گونه عاشورا ... نشان بزرگ افتخار است که تاریخ آن را به سینه ی اسلام آویخته است،
... و مشعل جاوید هدایت است که تاریخ آن را بر سر راه فرزندان اسلام قرار داده است. و این فرزندان اسلامند در همه ی سرزمین های اسلامی و در همه ی زمان ها ، که باید آن را زنده بدارند و مراسم عاشورا را – با یاد کرد هماره ی اهداف والای آن – برگزار کنند. و از مکتب انسان ساز و مجاهد پرور عاشورا پیوسته بهره مند گردد.
حسین (ع) فرزند پیغمبر اسلام است، با آن همه احادیث و سخنان که شیعه و سنی درباره ی او از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده اند ، بنابر این چگونه مسلمانان جهان حاضرند از یاد شهادت نور چشم پیامبر خود ، که در راه حفظ دین و پایداری آیین آنان شهید گشته است ، و خود و خاندان خود را آنگونه فدای دین کرده است ، غفلت کنند ، چگونه؟ ...
و چگونه غیرت و شرف و شهامت و انسانیت و اسلامیت آنان اجازه می دهد که از کنار این حادثه ی بزرگ به سادگی بگذرند ، چگونه؟... ئ چگونه ارادت و محبتشان به پیامبر خدا، محمد مصطفی (ص) ، می گذارد که این خون مقدس را فراوش کنند ، چگونه ؟؟؟؟....
چگونه.....؟؟؟؟