شب زیارتی آقا امام حسین (ع)
از اولش که این قسمت رو ساختم ، هدفم این بود که راه و روش آقا امام حسین (ع) را در روزگار امروزی مان بررسی کنیم ، یا به قول کتابیش یه دوره ی پودمانی ، عاشورا پژوهی داشته باشیم !!( عجب قلمبه ، سولمبه حرف زدم).
بعد از کلی تأمل و تفکر پیرامون این موضوع ، اولین موضوع این قسمت رو انتخاب کردم .
قسمت اول : حرکت انقلابی عاشورا:
بسم الله الرحمن الرحیم :
ما مسلمانان برای ساختن جامعه های خویش و محتوایی کردن حرکت های خود الگوها و سرمشق های بسیاری داریم .
‹ قرآن کریم› که داستان انقلابهای انبیایی را نقل کرده است برای همین منظور است( برهم زدن جامعه ی ناسالم و ساختن جامعه ی سالم ، و فرو افکندن نظام ناسالم و ساختن نظام سالم ) . و همچنین است :
- سیره ی انقلابی پیامبر اکرم (ص) در مقابله با اشرافیت قریش و سرمایه داری جاهلیت؛
- حکومت علی (ع) و منشورهای آفتابسان ( نهج البلاغه)؛
- خُطَب فاطمیه در دفاع از آرمان ( حکومت قرآنی)
اینها همه می توانند برای هر حرکتی و انقلابی سرمشقهایی سازنده و تعیین کننده باشند ؛ بلکه تحقق راستین یک انقلاب اسلامی به همین است که تعالیم و روشها و سیره هایی که یادشد ، در آن تحقق یابد و به ثمر برسد.
یکی دیگر از سرمشقهای بسیار مهم ، در شکل گیری یک انقلاب حقیقی ، محتوای حرکت عاشورای حسینی است به شرط (بیان درست). آگاهان بی غرض به خوبی می دانند که این حرکت خونین و تکان دهنده ، که همواره کاخ های ستم را لرزانده ، و جانها را بیدار ساخته ، و آبادیهارا به خود آورده ، و ارزشهای فراموش گشته را از نو زنده کرده است ، یک انقلاب سریع و پویا بوده که فاصله ی (عبادت ) را در (مکه) و (شهادت) را در (کربلا) حذف کرد، و نشان داد که خدا هنگامی بدرستی عبادت می شود که عدالت برقرار باشد ، با ستمکاران مبارزه شود ، از ستمدیدگان حمایت به عمل آید. وعدالت زمانی به خوبی عملی می شود که ایمان به خدا در کار باشد و قصد پرستش خدا تحقق یابد. عاشورا نقطه ی پیوند میان ( توحید ) و (عدل ) است ، یعنی بازتاب فریاد پیامبران :
((أنِ اعبُدُوا الله – و – أوفُوا الکَیْلَ و المیزان ---› خدای را بپرستید – و – عدالت اقتصادی را برا پای دارید))
عاشورا ، حضور دوباره ی آدم، نوح ، ابراهیم ، اسماعیل وموسی و عیسی – علی نبیا و آله و علیهم السلام- است در قله ی فریادگری و هدایت. اینکه حسین(ع) را وارث آدم(ع) می خوانیم و زیارت (وارث) را باسلام به آن پیامبران الهی آغاز می کنیم ، برای همین است ، یعنی نقطه ی اتصال همه ی حرکتهای الهی و انقلاب های خدایی ، به صورت تجسم دوباره ی
- آدم (ع) و
- نوح(ع) و
- ابراهیم (ع) و
- اسماعیل(ع) و
-موسی (ع) و
- عیسی(ع) و
- محمد (ص) و
- علی (ع) و
- فاطمه (س) و
- امام حسن(ع)
در لحظه های خورشیدی عاشورا و واقعیت سرشار کربلا ...
و اکنون باید این مضامین و محتوا را در ( مجالس عاشورا ) آموخت و پراکنده کرد، و بُعد سازندگی عاشورا را زنده کرد.باید مجالس عاشورا را غنی ساخت و فریاد عاشورا را طنین افکن گردانید ، عاشورا فریاد زندگی است، پس باید طنین آن در همه ی آفاق زندگی پیچید.
چون به مجالس مذهبی ، در ارتباط با عاشورای حسینی ، و رسالت بزرگ آن ، اشاره شد ، و چون می نگریم که تربیت دینی و اجتماعی مردم تا اندازه ی بسیاری به محتوای این مجالس مربوط است و چون هیچ حرکتی و اصلاحی بدون اصلاح تربیت عمومی به نتیجه ای مطلوب نمی رسد ، در اینجا – به مناسبت – پیرامون محتوای مجالس مذهبی سخنی به میان می آورم ( و إن أُریدُ إلا الإصلاحَ مَا سْتَطَتُ).
به یقین برپایی مجالس سوگواری در صورتی که همراه با موازین شرعی باشد ، مطلوب خواهد بود ، واگر با قصد قربت همراه باشد ، عبادت محسوب می شود، از حتی از عبادات مهم هم به شمار می آید. یاد مجاهدان و شهدای راه خدا ، زنده نگه دارنده ی دین خداست، و مانند یاد خدا زنده کننده ی دلها و روشن کننده ی جانها وروانهاست. هر جا که ذکر صالحان رود رحمت خدا نازل گردد( عند ذکر الصالحین تنزل الرحمة)
نوشته شده توسط محمد امیر حمیدی فر در پنج شنبه 86/4/28 و ساعت 1:39 عصر | نظرات دیگران()
